Aandacht en het winterweer
Ik heb een hekel aan de winter. Sorry. Ik kan daar niet mindful mee omgaan. Zal ik het nog stelliger zeggen? Ik haat dit weer! Haha..
Vanmorgen ben ik totaal verkleumd op kantoor aangekomen. Ik moest tanken en door de snijdende wind ben ik niet meer warm geworden. Ik herhaal dan, als een replica van Mopper-smurf, eindeloos in mezelf dat ik dit koude weer haat. Wel met een lach hoor, maar feit blijft dat ik smachtend uit blijf zien naar de lente.
Nu ken ik toevallig iemand die het tegenovergestelde is. Die dit weer heeeeeeeeeeeerlijk vindt. Geniet van de storm, de regen, de wind, de kou. Ik kan altijd vol bewondering naar haar luisteren wanneer ze vertelt dat ze helemaal opgetogen in haar auto heeft gereden terwijl ze door elkaar werd geschud door de wind.
Dit laat maar weer eens zien dat iets nooit per definitie leuk of niet-leuk is. Het zijn onze gedachten die maken dat we iets onprettig vinden (of haten J) of dat we ergens van kunnen genieten.
Aandacht laat je afstand nemen en kijken naar je gedachten die beïnvloeden hoe jij een bepaalde situatie interpreteert. Niet om het gevoel weg te maken, want je zal mij nooit horen zeggen dat ik de winter fijn vind, ook al ben ik nog 100 jaar Mindfulness Trainer. De afstand die je in leert te nemen zorgt er wel voor dat je je niet meer helemaal mee laat slepen door het gevoel. Dat je er in mijn geval om kunt lachen, de Mopper-smurf in jezelf kunt herkennen en het niet het verloop van de rest van je dag laat kleuren. Ik zet de verwarming lekker loei hoog en vier feest bij elk streepje zon dat ik zie: “de lente is in aantocht!” vertel ik mezelf dan… Hoewel…als ik naar de weersvoorspellingen kijk (met temperaturen van -5!!), dan blijft Moppersmurf nog wel een tijdje hangen…
Herken jij ook zo’n figuurtje in jezelf en wil je weten hoe je daar beter, leuker, met meer afstand mee om kunt gaan? Maak een afspraak met me of kies meteen voor een de intensieve manier; geef je op voor een Mindfulness Training!
Groetjes,
Lonneke